Ik zou wel willen gaan zwemmen, maar eerst moet ik mijn huishouden nog doen.
In de week heb ik niet zo graag dat er mensen langs komen, want dan heb ik geen tijd om veel op te ruimen en ligt mijn huis er zo rommelig bij.
Hoe doen al die anderen dat? Bij hen lijkt het altijd zo vanzelf te gaan, terwijl ik hier maar zit te klungelen. Of is dat bij anderen ook zo?
Ja dus… bij anderen is dat ook zo! Heel veel mensen leggen de lat hoog voor zichzelf en zien daar zelf nog het meest van af (en meestal hun omgeving ook!). Ook ik heb dat moeten leren en leer het nog elke dag. Maar steeds meer lukt het al beter.
Zoals vandaag: ik ging net een toertje lopen in het bos en genoot ervan om tussen de blaren te kunnen lopen. Ondertussen stond de wasmand op me te wachten en was de keuken nog niet helemaal opgeruimd. Het zijn drukke werkweken en dan blijven die zaken al eens wat meer liggen. Maar net dan, net als het zo druk is, wordt het net zo belangrijk om even foert te zeggen. Foert zeggen, de lat wat lager leggen en even diep ademhalen.
Ik vertel hierbij graag nog meer tips die je hierbij kunnen helpen.
Spreek het negatieve stemmetje tegen
Ga je dat wel kunnen? Waarom heb je dat weer zo gedaan? Dat zal wel weer niet lukken. Wat zullen ze wel denken?
Amai, wat zijn we soms streng voor onszelf! We zijn soms strenger voor onszelf dan voor onze kinderen of dierbaren. Misschien ben je er niet meer van bewust hoe zeer dat negatieve stemmetje voortdurend aanwezig is. Probeer er eens op te letten. Hoe praat jij tegen jezelf? Ben jij mild voor jezelf? En als je streng bent voor jezelf, wat doet dat dan met jou?
Misschien kan je dat strenge stemmetje zien als een vervelende baas of een bemoeizuchtige schoonmoeder, waar je nu eens je gedacht tegen kan zeggen. Met welk tegenantwoord zou je ze stil kunnen krijgen? Of je kan mild zijn voor jezelf? Hoe zou je tegen je zoon of nichtje praten als je hem of haar probeert te helpen? Welk positief stemmetje kan je inzetten voor jezelf?
Stel haalbare doelen op voor jezelf
Als je de lat hoog legt voor jezelf, leg je jezelf wellicht ook heel hoge doelen op. Zo vond ik ooit van mezelf dat ik moest mama worden voor mijn dertigste en uiteraard ook dat ik een goede mama moest zijn, dat spreekt voor zich. Uiteindelijk werd ik zwànger voor mijn dertigste en besefte ik dat ik een ‘zo goed mogelijk’ mama ben.
Gaandeweg leerde ik de lat wat lager te leggen en mijn doelen te minderen. Wat me daarbij helpt, is om kleine haalbare doelen op te stellen. Als ik een lange werkdag heb met acht uur les dan ben ik tevreden als één les hiervan goed is geweest (naar mijn eigen normen!). Als ik op een zaterdag van hot naar her moet rijden, dan stel ik mezelf tot doel om één fijn moment met de kinderen te hebben (al is het maar een moment dat ik een klein handje in mij hand voel schuiven temidden van de drukte). Zo behaal ik kleine succesjes en die geven me weer energie om andere dingen te doen.
Geef jezelf eens een goed rapport
De juf van mijn kinderen zegt dat punten er vooral zijn voor de juf, zodat zij weet of ze iets nog meer of anders moet uitleggen. En gelijk heeft ze. Toch zijn we vaak allemaal zo gebrand op het goed te willen doen en willen we stiekem nog goede punten halen of op een goed blaadje staan bij de spreekwoordelijke juf.
Wat als je op een goed blaadje zou staan bij jezelf? Wat als je zelf eens naar je eigen groeiproces zou kijken? Een brief aan jezelf schrijven kan hierbij helpen. Een andere mooie methodiek is om voor jezelf een schaal te tekenen van 1 tot 100. 1 is jezelf op de meest miserabele wijze, 100 is de ideale versie van jezelf. Waar sta je nu?
Misschien is het nog niet zo slecht? Meer nog, misschien merk je wel dat je al een hele weg hebt afgelegd?
Count your blessings. Geef jezelf maar een pluim voor wie je bent. Wees maar eens trots op jezelf. En kijk dan welke kleine stap je verder kan zetten. Zo geraak je misschien verder richting je ideaal of nog liever, zo besef je misschien dat dat ideaal misschien helemaal niet bestaat.
Ik wens je heel veel succes op deze weg naar een minder perfect leven 🙂
Tot sprankel!
Nele
Dit is deel 2 van de blog over perfectionisme. Deel 1 lees je hier.
Sprankel coaching 